Kompletowanie dokonań Waltera Russella przypomina układanie ogromnych puzzli. Tak wiele jest różnych elementów, które składają się na dzieło jego życia, iż wydają się należeć do biografii kilku wybitnych ludzi. Niestety sporo kawałków zaginęło, ponieważ Walter Russell prawdopodobnie – tak jak średniowieczni budowniczowie katedr – nie dbał o to, żeby jego nazwisko oficjalnie znalazło się wśród projektantów, czy wykonawców artystycznych przedsięwzięć. Pozostawał anonimowy, chociaż wzmianki o jego nieudokumentowanej działalności można odnaleźć w jego własnych słowach.Tak też jest w przypadku pracy Waltera Russella jako architekta przy budowie kilku budynków w samym centrum Nowego Jorku.

Z książki Glenna Clarka pt. „Człowiek , który poznał tajemnice wszechświata” dowiadujemy się, że Walter Russell zaangażowany był przy powstaniu Hotel des Artistes (Hotelu artystów) przy 1 West 67th Street, który jest do dziś największym studio artystycznym w Nowym Jorku. Ten 18-piętrowy, neogotycki, betonowy budynek powstał w 1917 roku i mieści w sobie 115 wysokich i przestronnych apartamentów z balkonami w stylu angielskiego renesansu. Pomimo swej nazwy nigdy nie był hotelem, lecz wielką pracownią przeznaczoną dla wielu artystów, w tym Waltera Russella. Zaprojektowany przez George’a Morta Pollarda budynek jest wyposażony w restaurację, korty do squasha, basen, salę balową i teatralną. Walter Russell, który oficjalnie był jego deweloperem, mógł mieć również wpływ na rozwój pomysłu pierwszego architekta (powstały 4 projekty), tak jak i inni artyści, z których inicjatywy budynek został wzniesiony.

Hotel des Artistes, wnętrze studia

Znacznie mniej udokumentowany jest udział Waltera Russella przy budowie luksusowego hotelu The Pierre, który stoi przy 2 East 61 Street, tuż przy krawędzi Central Parku, z którym widowiskowo komponuje się dzięki liczącej ponad 160 metrów wieży. Jak podają internetowe źródła, ten posiadający 714 apartamentów budynek został zaprojektowany przez firmę Schultze & Weaver i ukończono go w 1930 roku. Dwa lata potem hotel zbankrutował, a później wielokrotnie zmieniał właścicieli. Od 2005 roku nazywa się Taj Hotel i jest częścią indyjskiej marki Taj Hotels Resorts and Palaces należącej do Tata group.

The Pierre – widok z Central Parku, rotunda

O tym, że Walter Russell był inicjatorem powstania The Pierre dowiadujemy się również z książki Glenna Clarka. Być może był to jeden z jego wielu pomyślnie zrealizowanych projektów własności spółdzielczej, o czym mówi Glenn Clark. Russell jako pierwszy, pomimo sprzeciwu ze środowiska prawników, bankierów i pośredników w handlu nieruchomościami, wcielił w życie ideę własności spółdzielczej. Tak jak i wszystkie koncepcje Russella – w tym biznesowe – opierała się ona na Kosmicznym Prawie Równowagi i funkcjonowała jako zdrowa zasada ekonomiczna dzięki której Russell wybudował wiele do dziś rentownych kamienic.

Russell finansował budowę kamienic i od razu je sprzedawał, bez sztucznego zawyżania wartości budynków. Współdzielone budynki nie były tylko produktami, które miały służyć zyskowi. Gdy część z nich przejęli handlarze nieruchomościami, zaczęły przynosić straty. Był to skutek naruszenia Uniwersalnego Prawa Równowagi w dawaniu i braniu, które zabrania nierównej wymiany między partnerami biznesowymi, czyli wzbogacania się kupca kosztem sprzedawcy, czy jak w tym wypadku klienta-spółdzielcy. Inwestorzy ponieśli wielomilionowe straty, co mogło także doprowadzić hotel The Pierre do bankructwa.

Alwyn Court, główne wejście

Kolejnym, imponującym projektem architektonicznym, w którym udział miał Walter Russell, jest 12-piętrowy apartamentowiec Alwyn Court położony na Manhattanie pod adresem 180 West 58th Street. Budynek powstawał w latach 1907-1909 i na początku składał się z apartamentów liczących 14 pokoi i 5 łazienek. Fasadę, która okazała się być najbardziej wyrafinowaną rzeźbiarsko wśród wszystkich nowojorskich apartamentowców, nawiązującą do stylu Franciszka I, wykonano wyjątkowo jak na takie przedsięwzięcie z polerowanej terra cotty. Ponadto subtelne gotyckie zdobienia nad głównym wejściem inspirowane są francuskim renesansem i inaczej niż sąsiadujące budynki, lśnią jasno szarym światłem. Od Alwyn Court 1966 jest na liście zabytków miasta, a w 1979 roku został włączony do oficjalnego rejestru zasobów kulturowych Stanów Zjednoczonych.

The Studio Building, apartament

Ostatnim z najsłynniejszych budynków, w którego powstaniu Russell miał swój udział, jest neogotycki The Studio Building z 1907 roku. Mieści się on na przeciwko Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej na 44 West 77th Street. Posiada 14 pięter i składa się z 32 olbrzymich apartamentów z wielkimi oknami. Według oficjalnych informacji, głównymi architektami byli Herbert Spencer Harde i R. Thomas Short, którzy pracowali także przy projektowaniu Alwyn Court, natomiast firmą deweloperską była Walter Russell Bond and Realty. Podobnie jak we wcześniejszych przypadkach, budynek został wzniesiony zgodnie ze stworzoną przez Russella ideą własności spółdzielczej i według jego zamysłu miał się stać, tak jak Hotel des Artistes, studio artystycznym.

Żródła:

• Glenn Clark „Człowiek, który poznał tajemnice wszechświata”, Wydawnictwo Medium, 2008
• http://www.theleopardnyc.com/theleopard.history.pdf
• http://www.condopedia.com/wiki/Hotel_des_Artistes
• http://www.nytimes.com/1997/04/06/realestate/the-lavish-studio-palace-called-alwyn-court.html
• http://streeteasy.com/building/44-west-77-street-new_york