Walter Russell przeprowadził demonstrację działania polaryzacji w 1927 roku w firmie Westinghouse Lamp Company w miejscowości Bloomfield w stanie New Jersey, a szczegółowy opis tego eksperymentu zamieścił w książce „A New Concept Of The Universe”. Eksperyment polegał na ustawieniu dwóch par cewek elektrycznych (jedna para miała inną liczbę zwojów) wokół próżniowej kwarcowej rurki, do której wlano kilka centymetrów sześciennych wody. Na dwóch końcach rurki zamocowano elektrody służące do analizy widmowej zawartej w rurce wody.
Dwie pary cewek symulowały dwie pary polaryzacji, która tworzy trójwymiarową przestrzeń: północno-południową i wschodnio-zachodnią. Najważniejsze było takie dopasowanie ustawienia cewek za pomocą metalowego pręta i szklanego dysku, które w oparciu o obliczenia Russella, odpowiadałoby żyroskopowemu położeniu tlenu w oktawie. Dzięki temu poprzez zmianę pola magnetycznego możliwe było wpływanie na skład wody, w wyniku zmiany kształtu atomów tlenu:
Za każdym razem, gdy dokonywałem nowej analizy, uzyskiwałem inny wynik. Zawsze gdy przeważała północno-południowa polaryzacja spowodowana użyciem silniejszych cewek, efektem było więcej azotu. To dlatego, że dominacja północno-południowej polaryzacji wydłużała jądra atomów tlenu do wyższego tonu.
Przy odwrotnym ustawieniu z przewagą wschodnio-zachodniej polaryzacji, analiza wykazywała większą od właściwej ilość tlenu oraz gazów szlachetnych a mniejszą ilość wodoru. To oznaczało, że dominacja wschodnio-zachodniej polaryzacji spłaszczała jądra wodoru.
Kiedy zaniesiono finalną próbkę do analizy laboratoryjnej okazało się, że w skład uzyskanej substancji wchodziło: 14,9% tlenu, 16% wodoru, 69,1% azotu. To nie była już woda! Bardziej dokładne ustawienie cewek pozwoliłoby na uzyskanie samego tylko tlenu, wodoru lub azotu.
Według Russella, gdy zdobędzie się już wprawę w transmutacji gazów i cieczy, przyjdzie kolej na ciała stałe. I tak przykładowo, z węgla i krzemu można uzyskać metale o większej przewodności, plastyczności i gęstości, niż te które są obecnie (oficjalnie) znane. „Wystarczy, że nauka porzuci koncepcję materii jako substancji i przyjmie możliwość żyroskopowej kontroli ruchu, która ton węgla zamieni w izotopy, tak jak za pomocą krzyżyka i bemola zmienia się dźwięk w muzyce.” Z kolei możliwość pozyskiwania wolnego wodoru z wody lub powietrza sprawi, że stanie się on nowym, darmowym paliwem.
Należy dodać, że idea eksperymentu Russella została z powodzeniem powtórzona w 1992 i 1994 roku przez naukowców: R. Kovaca, T. Grotz i T. Bindera. Oto linki do dokumentacji po angielsku na ten temat:
Walter Russell – „A New Concept Of The Universe”; ©Copyright for the Polish translation by walterrussell.pl 2018
Walter Russell i Era Transmutacji 