„Nowa koncepcja wszechświata” Waltera Russella to ukończona w 1953 roku, nie opublikowana za życia autora, rozprawa naukowa z pogranicza fizyki, chemii i astrofizyki. Książka w syntetyczny i wyczerpujący sposób przedstawia najważniejsze idee russelliańskiej kosmogonii, omawia zagadnienie światła, energii, elektryczności, magnetyzmu, budowy materii, oraz odpowiada na fundamentalne pytania dotyczące natury wszechświata, celu ludzkiego istnienia, tajemnicy czasu, czy istoty życia i śmierci. Integralną część pracy stanowi „List otwarty do świata nauki”, dwa układy okresowe pierwiastków Russella oraz bogate portfolio odręcznie malowanych diagramów autora.

W załączonym „Liście otwartym do świata nauki” Walter Russell wymienia swoje odkrycia i wzywa do zmiany obecnych paradygmatów naukowych. Jak mówi, obowiązujące teorie nie stanowią prawdziwej wiedzy, gdyż nie wskazują na przyczynę zjawisk, a mówią jedynie o ruchomej iluzji mylnie branej za obiektywną rzeczywistość. Russell wyjaśnia na czym polega fałszywość zasad dynamiki Newtona, prawa powszechnego ciążenia, zasad termodynamiki, mechaniki kwantowej, teorii atomu i cząstek elementarnych oraz wielu innych koncepcji, które opisują wszechświat jako nieciągły, jednokierunkowy i pozbawiony równowagi.

Według Russella wszechświat nie ma substancji i zbudowany jest z fal myślowych, z których utkane są ciała fizyczne, będące manifestacją idei Jednego Umysłu. Świat fizyczny to jedynie ruchoma, wieczna myślowa projekcja Idei Umysłu, która powstaje zgodnie z zasadą polaryzacji poprzez podział stanu równowagi i spoczynku na dwa niestabilne, elektryczne stany grawitacji i promieniowania. Wszechświat ma naturę cykliczną, dwukierunkową i harmonijną, a wszystkie formy cielesne, oddające wyobrażenia Stwórcy, rodzą się i umierają zgodnie z rytmem, w jakim zachodzi wymiana pomiędzy dwoma warunkami ciśnieniowymi odpowiedzialnymi za kompresję i ekspansję.

W rozprawie poznajemy russelliańską teorię materii, zgodnie z którą każde ciało przechodzi przez te same etapy rozwoju i pod kontrolą czterech biegunów magnetycznych podwójnej polaryzacji wyłania się z przestrzeni, osiąga swój idealny kształt i zostaje z powrotem „połknięte” przez przestrzeń. Dlatego systemy atomowe i słoneczne są tak samo zbudowane, a ich ruch reguluje efekt żyroskopu. Z kolei pierwiastki chemiczne nie są substancjami, lecz fazami rozwoju jednego ruchomego wiru, którego cykl życia przebiega zgodnie z falą oktawową, co oznacza, że pierwiastki można „podwyższać” i „obniżać” w taki sam sposób jak dźwięki.

Dowodem na słuszność koncepcji Russella jest eksperyment, który polegał na zmianie składu chemicznego wody z użyciem prądu elektrycznego. Transmutacja pierwiastków jest możliwa, gdy wykorzystuje się zjawisko polaryzacji i efekt żyroskopu. Dzięki tej wiedzy nauka może dać światu pokój, wolną energię, nowe metale oraz dowód na istnienie Boga, którego jedynym prawem jest Prawo Miłości. Człowiek od zawsze je łamał, za co płacił swym cierpieniem. Obowiązkiem nauki jest wskazać drogę poszukiwaczom duchowej prawdy i rozpocząć nową erę nowych ludzkich możliwości.

„Nowa koncepcja wszechświata” to pozycja obowiązkowa dla każdego poszukiwacza naukowej lub duchowej prawdy. W przypadku Waltera Russella te dwie prawdy okazują się być JEDNĄ PRAWDĄ, która może zmienić oblicze świata. Dlatego nawet po pobieżnym zapoznaniu się z treścią rozprawy trudno zrozumieć dlaczego Russelliańska Nauka została w XX wieku prawie całkowicie przemilczana przez środowisko naukowe. Sam fakt, że jej twórca przewidział odkrycie dwóch pierwiastków chemicznych dwadzieścia lat wcześniej niż do tego doszło, stanowi wystarczający powód, by poznać jego pracę i potraktować co najmniej na równi z najwybitniejszymi umysłami epoki.